Arne Deschuytter leest

  De Bekeerlinge van Stefan Hertmans is mijn tweede boek dat ik reeds dit schooljaar heb uitgelezen. Doorheen het verhaal merkte ik dat er afwisseling was tussen twee personages die zich in twee verschillende tijden/werelden bevinden. Het ene personage is de auteur, Stefan Hertmans, hijzelf en het hoofdpersonage, een christelijke jonkvrouw uit de 11e eeuw. Op vlak van structuur is het dus een stevig boek, om te lezen. Stefan Hertmans (hierboven) Het verhaal wordt afwisselend verteld uit twee verschillende perspectieven, waarbij er in de 11e eeuw een christelijke jonkvrouw haar leven vergooit voor een joodse jongen. In die tijd was het 'verboden liefde' die vaak gepaard ging met vluchten. Je leest je een weg van Rouen tot in het Egyptische Cairo. In de 21ste eeuw treedt Stefan Hertmans in de sporen van de christelijke jonkvrouw en baseert zich op historische bronnen zodat hij de extreme tocht zou meemaken die de jonkvrouw meemaakte.  Het verhaal is een wereld in chaos waarbij p...

  De Blankenberge tapes ervoer ik als een spannend en aangrijpend verhaal dat goed was opgebouwd. Op zich leek het verhaal voor mij best geloofwaardig. Met de personages die goed waren vertolkt en de muziek die een bepaalde sfeer brengt, zat ik best diep in het verhaal. Omdat de eerste aflevering voor mij een goede introductie was van het verhaal, heb ik in dus in een ruk alle drie de afleveringen met véél plezier beluisterd via de computer. Het misdaadverhaal was vrij intens en soms heftig om te horen wat er allemaal gebeurde, een geslaagd concept. Deze vorm van literatuur vind ik wel tof om er kennis mee te maken. Er zijn verscheidene voordelen aan te merken... Je kan tijdens het luisteren van een (boeiend) onderwerp andere bezigheden vervullen, wat voordelig kan zijn. Als je naar een (fictief of non-fictief) verhaal luistert kan je nagenoeg vaststellen dat je geen 'vast' beeld hebt over bepaalde dingen. Er is dus genoeg speelruimte voor jouw fantasiewereld om een beeld voor ...

Na het lezen van De Ark heb ik al kunnen constateren dat het boek jou toelaat om vlot te kunnen lezen, tevens zijn de personages heel goed beschreven. Het boek boeide me van de eerste tot de laatste pagina.  Vanaf het begin bevatte het boek genoeg actie. Neergestort vliegtuig, moord, verscheidene vechtscènes, achtervolgingen met grote voertuigen, enz,... Maar wat soms knelde was dat er in sommige situaties bepaalde "dingetjes" iets te soepel verliepen voor de protagonisten, waarvan je verwachtte dat het moeizaam zou verlopen. Kortom het boek verveelde echter niet. Het was een boeiend, spannend en een zeer leerrijk verhaal. Ik vond het wel grappig dat de auteur ingenieur is en het hoofdpersonage zelf ook ingenieur is. Zo kon de auteur zich ook inleven in het personage zelf, wat ik vrij creatief vind van Boyd. In verhouding tot de andere boeken die ik las, waren het boek en het genre totaal nieuw voor mij. Dus dat was even aftasten hoe het lezen ging verlopen. Het leek me ook w...

Ooit zal ik mij bevinden in het midden van het boek, wat nu wel het geval is. Ik ben namelijk gestrand op de 218e pagina in het 33ste hoofdstuk, op het einde van Coleman (deel 2) en op prille begin van Genesis Dawn (deel 3). Het eerste wat ik van het verhaal las, was de proloog. De proloog begon al met een terugverwijzing van drie jaar voor het verhaal zelf begon. De proloog begon over een archeoloog, Hasad Arvadi genaamd, van Turkse afkomst met vermoedelijk een Amerikaanse nationaliteit die met haast en spoed in de bergen van Ararat te Turkije de verloren Ark van Noach tracht te vinden. Hij was zo dichtbij bij het vinden van de Ark, maar tevergeefs werd hij heel zwaar verwond dat het zijn graf zou worden. Het was zijn levensdoel om de Ark te vinden, maar tot groot verdriet en frustratie kon hij hem niet met zijn eigen ogen zien. Hij had de grote kwelling met het besef dat de Ark zo dichtbij, maar tegelijk zo onbereikbaar was... Het boek begon dus voor mij al spannend, maar ook heel ...

Morrison, B. (2010). De Ark. Amsterdam: De Vliegende Hollander Op een zaterdagochtend heb ik dit boek ontmoet in de bibliotheek ter Gistel bij het thrillergenre. Vooral de titel en de cover spraken me aan, omdat ik al wat voorkennis had over de titel met de betekenis erachter. De cover met het reusachtige kruis in de voorgrond en daarachter een hevige storm die maar niet lijkt de bedaren gaf mij een duister gevoel wat ik associeer met de thriller. Naast de cover gaf de flaptekst een avontuurlijk/mysterieus beeld weer over het belang van De Ark in het verhaal.   Het ontrafelen van het geheim van De Ark met de gevaren die zouden dreigen, stimuleerden mij om het boek met volle enthousiasme te beginnen lezen:).

 Mijn leesuitdaging voor dit schooljaar is om boeken te ontdekken van bepaalde genres waarvan ik nog niet in aanraking ben gekomen (zoals: horror, fictie,sciencefiction, historisch, waargebeurde verhalen, etc..). Hiermee zal deze uitdaging me een breder perspectief geven over de soorten boekgenres die er bestaan ( wie weet heb ik mijn favoriete genre nog niet eens ontdekt). Mijn doel is om zeker en vast dit schooljaar 4 à 5 boeken (van een bepaald genre dat ik nog niet heb gelezen) te lezen. Van die boeken zou ik eigenlijk eens willen lezen over een bepaalde historische gebeurtenis of een boek die verwijst naar een aardrijkskundige plaats, want aardrijkskunde en geschiedenis vind ik zeer interessant. Daarnaast zou het me eens leuk lijken om een boek met mijn naam als titel te lezen. Laat de leesuitdaging maar beginnen!