De thriller-TIJDENS het lezen
Ooit zal ik mij bevinden in het midden van het boek, wat nu wel het geval is. Ik ben namelijk gestrand op de 218e pagina in het 33ste hoofdstuk, op het einde van Coleman (deel 2) en op prille begin van Genesis Dawn (deel 3).
Het eerste wat ik van het verhaal las, was de proloog. De proloog begon al met een terugverwijzing van drie jaar voor het verhaal zelf begon. De proloog begon over een archeoloog, Hasad Arvadi genaamd, van Turkse afkomst met vermoedelijk een Amerikaanse nationaliteit die met haast en spoed in de bergen van Ararat te Turkije de verloren Ark van Noach tracht te vinden. Hij was zo dichtbij bij het vinden van de Ark, maar tevergeefs werd hij heel zwaar verwond dat het zijn graf zou worden. Het was zijn levensdoel om de Ark te vinden, maar tot groot verdriet en frustratie kon hij hem niet met zijn eigen ogen zien. Hij had de grote kwelling met het besef dat de Ark zo dichtbij, maar tegelijk zo onbereikbaar was...Het boek begon dus voor mij al spannend, maar ook heel mysterieus.
Berg Ararat te Turkije
Na drie jaar begint het verhaal van De Ark, wanneer Dilara Kenner
(Turks-Amerikaanse archeologe) net aankomt op de Los Angeles Airport, vanuit
Peru, op een dondermiddag. Ze werd tijdens haar opgravingen in Peru opgebeld
door ene Sam Watson, om direct terug naar L.A. te vliegen. Het enige wat Dilara
wist, was dat het met haar vader Hasad Arvadi te maken had, ondertussen al drie
jaar vermist. Tijdens het gesprek kwam ze te weten dat haar vader de Ark
heeft gevonden, maar het ongeluk sloeg toe wanneer Sam uit het niets een hartaanval
kreeg en zijn laatste woorden zei: Locke, Coleman, Project, Oase, Genesis, Dawn.
Dilara gaat, heel alert, op onderzoek uit en heeft haar eerste aanknopingspunt gevonden: Tyler Locke. Locke is een zeer intelligente en succesvolle ingenieur die bij een bedrijf ‘Gordian’ werkt dat nauw in de verbinding staat met de overheid en de FBI. Hij en bevindt zich op het olieplatform ‘Scotia One’ voor een klus, vlak voor de oostkust van Canada. Nadat Dilara bijna opzettelijk werd omvergereden door een SUV en neerstortte in de Noord-Atlantische Oceaan, in een helikopter die onderweg was naar het platform, kon ze uiteindelijk Tyler Locke ontmoeten. Op het zelfde moment stortte er een Boeing 747, zonder passagiers en bemanning, neer door tekort aan brandstof in de woestijn van de staat Arizona in de VS.
Continent Noord-Amerika (VS + Canada)
De dood ontsnappen was voor Dilara nog steeds niet gedaan, wanneer Tyler en zijn
goede vriend Grant een saboteur snappen, die drie C4-bommen aanplantte. Gelukkig
slaagde Tyler ,met wat hulp, erin om de bommen te vinden en onklaar te maken.
Dilara en Tyler beginnen het vermoeden te krijgen dat iemand hen het zwijgen
wilde opleggen.
Dilara, Locke en Grant besluiten om op onderzoek te gaan en kruisen zo heel de Verenigde Staten door op zoek naar antwoorden. Een paar dagen later stuitten ze op Coleman, een kleiner ingenieursbedrijf en tevens concurrent van ‘Gordian’. Wat blijkt is dat Coleman en zijn topingenieurs stierven door een ‘ongeluk’. Ze werkten aan een geheim project, Project Oase. Het project stelde de doelstelling om een ultramoderne bunker te maken om zich klaar te maken voor het einde van de wereld.
Na wat onderzoek hebben Locke en Dilara ontrafeld wat ‘Genesis Dawn’ is. Het is het grootste cruiseschip ter wereld. Dat cruiseschip zou vrijdag al uitvaren vanuit Miami, Florida, met meer dan 4000 mensen aan boord voor een reis van 40 dagen. Ook heeft een geheime bron van Tyler kunnen achterhalen dat Sebastian Ulric, de man achter dit alles is. Hij is directeur van een farmaceutisch bedrijf, maar was verantwoordelijk voor Project Oase en is leider van de sekte ‘The Church of the Holy Waters’, waarbij hij tevens ook een minder positieve geschiedenis had met Locke. Per toeval heeft hij heeft de grootste hut van het schip ‘Genesis Dawn’ geboekt.
Mogelijk model dat toont hoe het Arkon-C-virus zich zou verspreiden
Ulrics doel is om samen met zijn volgelingen een Nieuwe Wereld te stichten, door een biochemisch virus Arkon-C te verspreiden over de hele wereld en vervolgens te schuilen in zijn bunker 'Oase' met zijn volgelingen.
Dilara
en Locke wisten precies wat er ging gebeuren, maar ze zullen er alles aan doen om hem
te stoppen. Het duo tracht te voorkomen dat de Genesis Dawn zou uitvaren, om zo het virus te stoppen van zich te verspreiden. Ik ben benieuwd hoe het verhaal zal eindigen...
Personages
De hoofdpersonages zijn de protagonisten Dilara Kenner en Tyler Locke. Wat blijkt is dat de aantrekkingskracht tussen de twee vergroot naarmate het verhaal zich vordert. Er is vindt een evolutie plaats tussen de twee protagonisten. Anderzijds heb je de extreem-idealistische, maar ook psychopathische Sebastian Ulric als antagonist. Ulric heeft als ideologie de destructieve mens te vernietigen, een Nieuwe Wereld te creëren. Ulrics handlangers/volgelingen moeten al wie zijn plannen dwarsboomt doden. Maar Locke heeft ook een zeer loyale, beste vriend aan zijn kant staan, Grant Westfield. Samen hebben ze voor hetere vuren gestaan. Grant en Ulrics handlangers zijn de nevenfiguren in dit verhaal.
Tot nu toe lijkt het erop dat de thematiek van dit boek vooral gaat over idealisme, religie (verwijzingen Bijbel) waar er aanslagen en moorden bij komen kijken. Het speelt zich af op Noord-Amerikaanse continent, met name vooral aan de oostkust van de VS en Canada. Het verhaal bevat een chronologische structuur, maar in bepaalde hoofdstukken zijn er bepaalde terugverwijzingen om meer begrip te krijgen op het verhaal zelf. Het taalgebruik in het verhaal is gevarieerd en bevat filosofische termen bij verwijzingen naar de Bijbel en idealistische ideeen. Ik ervaar het verhaal als een soort opbouw van spanning die zich lijkt voort te zetten naar de grote finale, het einde toe.
"Al het vlees had zijn weg verdorven op de aarde. Die zin komt uit de Bijbel Genesis zes. Dat is wat God tegen Noach zei vlak voordat Hij besloot de zonden van mens en dier weg te wassen. Je hebt het over Zijn verbond met Noach. En ik richt Mijn verbond op met u, dat niet meer alle vlees door wateren des vloeds zal worden uitgeroeid; en dat er geen vloed meer zal zijn, om de aarde te verderven." (p.170)
Je hebt heel veel over het verhaal verteld, maar ik ben zelf ook heel geïnteresseerd in je leeservaring. Daar heb je het in verhouding iets minder over vind ik.
BeantwoordenVerwijderen